Rozdział 1: Realizacja płynnego mówienia w procesie habituacji – aspekty kognitywne; 1.1. Automatyzacja ścieżki kognitywnej aktu komunikacji; 1.2. Płynność mówienia a komunikacja; 1.3. Rozwojowa niepłynność mówienia a jąkanie wczesnodziecięce; Rozdział 2: Dysfunkcje w akwizycji języka; 2.1. Językoznawstwo kognitywne a akwizycja języka; 2.2. Kognitywno-lingwistyczne podejście do zaburzeń płynności mówienia o charakterze jąkania; 2.2.1. Historyczne przesłanki podejścia kognitywno-lingwistycznego w jąkaniu; 2.2.2. Konceptualne modele definicji języka i jąkania; 2.2.3. Przegląd badań i opisów klinicznych konceptualnych modeli jąkania i języka; Rozdział 3: Etiologia jąkania, diagnostyka i terapia logopedyczna jąkających się; 3.1. Etiologia jąkania; 3.1.1. Definicje jąkania; 3.1.2. Teorie jąkania; 3.1.3. Częstość występowania jąkania a organizacja mózgu; 3.2. Diagnoza jąkających się; 3.2.1. Pojęcia i modele diagnozy logopedycznej; 3.2.2. Wybrane metody diagnostyczne jąkających się; 3.3. Terapia jąkających się; 3.3.1. Ogólne założenia terapii logopedycznej; 3.3.2. Metody terapii jąkających się; 3.3.3. Funkcjonowanie głosek w jąkaniu i terapii jąkających się; 3.3.4. Związek fonologii z logopedią w jąkaniu (niektóre aspekty terapeutyczne); 3.3.5. Zachowanie spółgłosek w terapii jąkania; 3.3.6. Zachowanie samogłosek w terapii jąkania; 3.3.7. Podstawy zmodyfikowanego programu psychofizjologicznej terapii jąkających się; 3.3.8. Efektywność grupowej terapii jąkających się prowadzonej w warunkach intensywnego programu terapeutycznego; Rozdział 4: Założenia metodologiczne badań prototypowo zaburzonej, niepłynnej realizacji jednostek mowy i objawów pozajęzykowych; 4.1. Problematyka badań i hipotezy empiryczne; 4.2. Metody badań; 4.3. Procedura badań – zmienne i charakterystyka badanych; Rozdział 5: Wyniki badań własnych nad prototypowością jąkania się w odpowiednich grupach wiekowych ze wskazaniem na aplikację; 5.1. Opis badań statystycznych; 5.2. Porównanie frekwencji występowania niepłynnej realizacji jednostek mowy i innych symptomów jąkania na tle grup wiekowych; 5.2.1. Analiza wyników badań nad typem jąkania tonicznego; 5.2.1.1. Występowanie jąkania o typie blokowania tonicznego na poziomie głoski; 5.2.1.2. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie samogłoski; 5.2.1.3. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie spółgłoski; 5.2.1.4. Występowanie jąkania o typie tonicznym równolegle na poziomie samogłoski i spółgłoski; 5.2.1.5. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie napiętej pauzy; 5.2.1.6. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie napiętej pauzy przed samogłoską; 5.2.1.7. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie napiętej pauzy przed spółgłoską; 5.2.1.8. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie napiętej pauzy równolegle przed samogłoską i spółgłoską; 5.2.1.9. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie nienaturalnego przedłużania głoski; 5.2.1.10. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie nienaturalnego przedłużania samogłoski; 5.2.1.11. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie nienaturalnego przedłużania spółgłoski; 5.2.1.12. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie nienaturalnego przedłużania równolegle samogłoski i spółgłoski; 5.2.2. Analiza wyników badań w zakresie blokowania klonicznego; 5.2.2.1. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie głoski; 5.2.2.2. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie samogłoski; 5.2.2.3. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie spółgłoski; 5.2.2.4. Występowanie jąkania o typie klonicznym równolegle na poziomie samogłoski i spółgłoski; 5.2.2.5. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie sylaby; 5.2.2.6. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie sylaby otwartej z samogłoską i nagłosową spółgłoską zwarto-wybuchową; 5.2.2.7. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie sylaby otwartej z nagłosową spółgłoską inną niż zwarto-wybuchowa; 5.2.2.8. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie sylaby zamkniętej z nagłosową samogłoską i spółgłoską zwarto-wybuchową; 5.2.2.9. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie sylaby zamkniętej z nagłosową spółgłoską (poza zwarto-wybuchową); 5.2.2.10. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie wyrazu; 5.2.2.11. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie wyrazu z nagłosową samogłoską i spółgłoską zwarto-wybuchową następnego wyrazu; 5.2.2.12. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie wyrazu z pozostałymi spółgłoskami (poza zwarto-wybuchowymi) kolejnego wyrazu w zdaniu; 5.2.2.13. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie frazy; 5.2.2.14. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie frazy z nagłosową samogłoską i spółgłoską zwarto-wybuchową kolejnego wyrazu frazy; 5.2.2.15. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie frazy pozostałymi nagłosowymi spółgłoskami (poza zwarto-wybuchowymi) pierwszego wyrazu kolejnej frazy; 5.2.2.16. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie zdania; 5.2.3. Występowanie jąkania o typie kloniczno-tonicznym z zaznaczeniem rodzaju głoski; 5.3. Ocena występowania innych objawów i zjawisk poza językowych towarzyszących jąkaniu; 5.3.1. Ocena częstotliwości jąkania; 5.3.2. Ocena częstotliwości jąkania (w skali 5-stopniowej) w mowie spontanicznej i czytaniu tekstu w badanych grupach; 5.3.3. Ocena tempa mówienia w mowie spontanicznej i czytaniu tekstu w badanych grupach; 5.3.4. Ocena czasu trwania momentów niepłynności (w 5-stopniowej skali) w badanych grupach; 5.3.5. Występowanie nienaturalnych reakcji (objawów neuromięśniowych, wegetatywnych i psychologicznych, tzw. współruchów, w skali 5-stopniowej) w badanych grupach; 5.3.6. Występowanie objawów logofobicznych (w skali 5-stopniowej) w badanych grupach. [JK]

Rozdział pierwszy: 1. Wirginia Loebl - Szkic rozwoju wspomagającej i alternatywnej komunikacji w Polsce; 2. Wirginia Loebl - Uwagi o wczesnej interwencji komunikacyjnej wobec dzieci z zaburzeniami rozwoju; 3. Elżbieta Maria Minczakiewicz- Syndrom ożywienia i jego miejsce w procesie rozwoju funkcji mowy i języka u dzieci z uszkodzeniami neurologicznymi; 4. Alina Smyczek- Zastosowanie wspomagających i alternatywnych metod komunikacji (AAC approache) w terapii małych dzieci zagrożonych poważnymi zaburzeniami w porozumiewaniu się; 5. Teresa Kaczan-Rola neurorozwojowej metody Castillo Moralesa w procesie wczesnej stymulacji rozwoju oraz w postępowaniu terapeutycznym wobec dzieci z grupy wysokiego ryzyka zaburzeń komunikacji; 6. Magdalena Grycman - Efektywność stosowania systemów komunikacji alternatywnej i wspomagającej u dzieci i młodzieży z ciężkimi zaburzeniami porozumiewania się na przykładzie Samodzielnego Publicznego Ośrodka Terapii i Rehabilitacji dla Dzieci w Kwidzynie; Rozdział drugi : 1. Bogdan Szczepankowski - Język migowy i system językowo-migowy; 2. Kazimiera Krakowiak- Fonogesty – metoda komunikowania się słyszących rodziców z niesłyszącymi dziećmi i budowania w dziecięcych umysłach sensoryczno-motorycznej bazy mowy; 3. Elżbieta Chmielewska, Magdalena Dawidowicz, Anna Kollakowska Anna Marecka, Barbara Szymkowiak- Wykorzystanie fonogestów w pracy z dziećmi z głęboką wadą słuchu na podstawie doświadczeń Specjalistycznej Poradni Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu, Przedszkola Miejskiego nr 16 i Zespołu Szkół nr 7 w Toruniu; 4. Bogusława Beata Kaczmarek - Teoretyczne i praktyczne podstawy metody Makaton; 5. Małgorzata Benisz - Komunikacja przez dotyk – głuchoniewidomi; 7. Jacek J. Błeszyński - Fotogramy jako graficzna metoda komunikacji wspomagająca pracę z dzieckiem z głębokimi deficytami rozwojowymi; 8. Jacek J. Błeszyński - Znaki graficzne – Piktogramy; 9. Katarzyna Kaniecka - Picture Communication Symbols; 10. Maria Podeszewska-Mateńko - Piktogramy – istota, charakterystyka ogólna; 11. Jacek J. Błeszyński - Wykorzystanie metody Ułatwionej Komunikacji; 12. Joanna Grochowska, Angelika Łasocha, Renata Werpachowska - Metoda Ułatwionej Komunikacji – studium przypadku; 13. Anna Lechowicz - System komunikacji symbolicznej Bliss – twórca systemu, budowa, użytkownicy, rozwój systemu w Polsce; 14. Marzena Kret, Anna Słobodzian - Opis przypadku Michała J. – użytkownika komunikacji symbolicznej Blissa; 15. Michał Ostrowski - Komputer w procesie wspomagania komunikacji dzieci niepełnosprawnych. [JK]