Rozdział 1: Ewolucja podejścia do niepełnosprawności intelektualnej – mowa, język, komunikacja; 1.1. Niepełnosprawność intelektualna – teoria i praktyka w ujęciach heterogenicznych; 1.1.1. Historyczne spojrzenie na problem niepełnosprawności intelektualnej; 1.2. Kliniczne podejście do niepełnosprawności intelektualnej; 1.3. Rozwój komunikacji; mowy i języka osób z niepełnosprawnością intelektualną; 1.4. Mowa jako aspekt różnicujący. Zaburzenia rozwoju mowy u dzieci; Rozdział 2: Jakość komunikowania się ze społeczeństwem osób z niepełnosprawnością intelektualną; 2.1. Osoba z niepełnosprawnością intelektualną w społeczeństwie; 2.2. Komunikacja -istotny aspekt relacji ze społeczeństwem; 2.3. Kompetencje komunikacyjne i językowe osób z niepełnosprawnością intelektualną, a rozwój intelektualny oraz warunki obecności w społeczeństwie; Rozdział 3: Badania nad poziomem kompetencji językowych osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim i w normie; 3.1. Cele i założenia badań własnych; 3.2. Metoda i technika prowadzenia badań; 3.3. Opis badanej próby; 3.4. Badania własne; 3.4.1. Język osób z lekką niepełnosprawnością intelektualną – używanie części mowy w redagowanych wypowiedziach; 3.4.2. Nabywanie umiejętności komunikacyjnych i językowych w porównaniu z normą rozwojową; 3.4.3. Występowanie specyficznych zaburzeń w zakresie kształtowania się kompetencji warunkujących sytuację społeczną uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim; 3.4.4. Osiągnięcia w kształtowaniu kompetencji komunikacyjnych grupy badanej i kontrolnej. [JK]