Cz. 1. Zagadnienia kliniczne z perspektywy historycznej; Rozdział 1. Zarys zasad rehabilitacji w ujęciu historycznym; 1. Termin zasada; 2. Historyczne i współczesne korzenie zasad rehabilitacji neuropsychologicznej; 3. John Hughlings Jackson; 4. Shepherd Ivory Franz; 5. Karl S. Lashley; 6. Kurt Goldstein; 7. Aleksander R. Łuria; 8. Leonard Diller i Yehuda Ben- Yishay; 9. Edwin A. Weinstein; 10. Karl H. Pribram; 11. Zygmunt Freud i Carl Gustav Jung; 12. Roger Sperry; 13. Burrhus Frederic Skinner; 14. Donald O. Hebb; Rozdział 2. Doznania pacjenta a natura wyższych funkcji mózgowych; 1. Doświadczanie uszkodzenia mózgu; 2. Dane kliniczne; 3. Wkraczanie w obszar przeżyć i doznań pacjenta oraz mierzenie się z problemami się z problemami frustracji i zagubienia; 4. Reakcja katastroficzna w odpowiedzi na frustracje i zagubienie; 5. Męczliwość psychiczna a dysfunkcja mózgu; 6. Bariery w poznawaniu przeżyć i doznań pacjenta; 7. Sztuka a obszar przeżyć i doznań pacjenta; 8. Natura wyższych funkcji mózgowych w świetle doświadczenia człowieka; 9. Wyższe funkcje mózgowe- wstępne ujęcie; 10. Wyższe funkcje mózgowe z perspektywy neuropsychologa klinicznego; Rozdział 3. Obraz objawów a niedoceniany problem przedchorobowych zmiennych poznawczych i osobowościowych; 1. Tradycyjne podejście neurobiologiczne; 2. Jakie zachowania są bezpośrednio wywołane przez dysfunkcję mózgu?; 3. Co to jest objaw?; 4. Nadmiarowe i ubytkowe objawy uszkodzenia mózgu; 5. Czynniki przedchorobowe wpływające na obraz objawów; 6. Osobowość przedchorobowa a objawy pourazowego uszkodzenia mózgu; Cz. 2. Proces rehabilitacji neuropsychologicznej i jego wynik; Rozdział 4. Przedstawienie problemu: dlaczego potrzebna jest rehabilitacja neuropsychologiczna?; 1. Przykład pacjentki; 2. Czy tego scenariusza można uniknąć?; 3. Stan po ogniskowym uszkodzeniu mózgu; 4. Stan po rozlanych (nieogniskowych) uszkodzeniach mózgu; 5. Potrzeba rehabilitacji neuropsychologicznej; 6. Rodzina i system opieki zdrowotnej wobec problemu uszkodzenia mózgu; Rozdział 5. Zaburzenia poznawcze w procesie rehabilitacji neuropsychologicznej; 1. "Wyższe funkcje integrujące" a uszkodzenie mózgu; 2. Uczenie się zależy od kontekstu emocjonalnego; 3. Zaburzenia poznawcze u osób z pourazowym uszkodzeniem mózgu; 4. Zaburzenia poznawcze a ogniskowe uszkodzenia mózgu; Rozdział 6. Zaburzenia osobowości a uszkodzenie mózgu w ujęciu teoretycznym; 1. Zachowanie zwierząt i pogląd Paula MacLeana na "ewoluujący mózg"; 2. Ewolucja mózgu, funkcje poznawcze i osobowość; 3. Historyczne obserwacje Freuda i Junga oraz ich współczesne implikacje; 4. Neuropsychologiczny model zaburzeń osobowości u osób z uszkodzeniem mózgu; 5. Depresja u osób po urazach mózgu: przykład ilustrujący problem; Rozdział 7. Zaburzenia osobowości a uszkodzenie mózgu w ujęciu praktycznym; 1. Kategorie informacji wykorzystywanych w ocenie osobowości osób z uszkodzeniem mózgu; 2. Metody diagnozy; 3. Wczesne uszkodzenia mózgu a zaburzenia osobowości; 4. Uszkodzenia mózgu w dzieciństwie, po opanowaniu języka, a zaburzenia osobowości; 5. Uszkodzenia mózgu w okresie dorastania a zaburzenia osobowości we wczesnej dorosłości; 6. Uszkodzenia mózgu we wczesnej dorosłości a późniejsza deterioracja osobowości; 7. Uszkodzenia mózgu w wieku dojrzałym a rozwój osobowości; 8. Sny a uszkodzenie mózgu; 9. Symbole a przystosowanie osobowościowe po uszkodzeniu mózgu; 10. Powrót do poglądów Goldsteina; 11. Powrót do prac Weinsteina; 12. Badanie neuropsychologiczne i ocena osobowości osób z uszkodzeniem mózgu; Rozdział 8. Neuropsychologiczna terapia zaburzeń poznawczych i osobowości po uszkodzeniu mózgu; 1. Elementy holistycznego programu rehabilitacji neuropsychologicznej; 2. "Idealny" scenariusz holistycznej rehabilitacji neuropsychologicznej dla młodych dorosłych osób z uszkodzeniem mózgu; 3. Pacjenci kwalifikowani do holistycznego programu rehabilitacji neuropsychologicznej; 4. Problem terapii zaburzeń funkcji poznawczych; Rozdział 9. Praca psychoterapeutyczna z pacjentami i członkami ich rodzin; 1. Psychoterapia i interwencje psychoterapeutyczne po uszkodzeniu mózgu; 2. Psychoterapia: czym jest, a czym nie jest; 3. Znaczenie pracy, miłości i zabawy po uszkodzeniu mózgu; 4. Indywidualność, lokalizacja uszkodzenia i psychoterapia po uszkodzeniu mózgu; 5. Psychoterapia po uszkodzeniu mózgu- możliwości i ograniczenia; 6. Praktyczne rozważania nad prowadzeniem psychoterapii z osobą, która doznała uszkodzenia mózgu; 7. Powtarzające się problemy w psychoterapii członków rodziny pacjenta; 8. Praktyczne rozważania nad prowadzeniem psychoterapii z członkami rodzin osób, które doznały uszkodzenia mózgu; 9. Dwie analogie psychoterapii po uszkodzeniu mózgu; Rozdział 10. Współpraca w interdyscyplinarnych zespołach rehabilitacyjnych; 1. Dlaczego warto pracować w interdyscyplinarnym zespole?; 2. Zespoły interdyscyplinarne a dynamika grupy; 3. Stres i negatywne emocje w programach rehabilitacji pacjentów w podostrej fazie uszkodzenia mózgu; 4. Metody kierowania zespołami interdyscyplinarnymi; 5. Zmiana w zespołach interdyscyplinarnych; Rozdział 11. Efekty zastosowania neuropsychologicznych programów rehabilitacji obejmujących terapię zaburzeń poznawczych i oddziaływania psychoterapeutyczne; 1. Skuteczność holistycznych programów rehabilitacji neuropsychologicznej zorientowanych na środowisko; 2. Czy reorganizacja poznawcza i terapia zaburzeń poznawczych usprawnia wyższe funkcje mózgowe?; 3. Czy terapia zaburzeń funkcji poznawczych pomaga pacjentom kompensować utrzymujące się i szczątkowe zaburzenia?; 4. Czy interwencja psychoterapeutyczna pomaga pacjentom przystosować się do trwałych skutków uszkodzenia mózgu?; 5. Definicje i wytyczne dotyczące rehabilitacji neuropsychologicznej; 6. Ku wytycznym klinicznym; Cz. 3. Zagadnienia teoretyczne i empiryczne; Rozdział 12. Zaburzenia samoświadomości u osób z uszkodzeniem mózgu; 1. Historyczne ujęcie zaburzeń samoświadomości; 2. Anozognozja, zaprzeczanie i zmieniona świadomość u osób, które "powinny wiedzieć lepiej"; 3. Obserwacje użyteczne w analizie zaburzeń samoświadomości; 4. Badania nad anozognozją hemiplegii; 5. Anozognozja afazji; 6. Anozognozja hemiplegii i hemianopsji; 7. Anozognozja w przypadku osób bez tradycyjnych deficytów neurologicznych; 8. Zaburzona samoświadomość w różnych kulturach u pacjentów z umiarkowanym i ciężkim urazem mózgu; 9. Szybkość wykonania testu tappingu a zaburzona samoświadomość pacjentów z pourazowym uszkodzeniem mózgu; 10. Model zaburzonej samoświadomości; 11. Dalsze dowody, że zaburzenia samoświadomości nie mają charakteru czysto poznawczego; 12. Implikacje dla rehabilitacji neuropsychologicznej; Rozdział 13. Proces zdrowienia i deterioracji po uszkodzeniu mózgu; 1. Czym jest odzyskiwanie funkcji?; 2. Model zmiany lub "zdrowienia"; 3. Czym jest deterioracja funkcji?; 4. Obserwacje "spontanicznego odzyskiwania funkcji"; 5. Naturalnie zachodząca kompensacja; 5. Obserwacje dotyczące procesu ponownego uczenia się i reorganizacji funkcji; 6. Funkcjonalna organizacja i reorganizacja po uszkodzeniu mózgu: badania ruchów palców; 7. Dane dotyczące modelu adaptacyjnego; 8. Deterioracja funkcji w tzw. statycznych uszkodzeniach mózgu; 9. Przykłady pacjentów; 10. Podsumowanie i obserwacje Geschwinda. [M]