Część 1. Badania partycypacyjne jako praktyki empowerment; 1. Peter Beresford: Upełnomocniająca wiedza na rzecz upełnomocniającej pracy socjalnej; 2. Katherine Tyson McCrea: „Jestem liderem ich wszystkich, by mówić prawdę”, czyli o zasadach sprzyjających rozwojowi tożsamości wszystkich partnerów badania partycypacyjnego; 3. Natalija Mažeikienė: Narracyjna analiza biografii jako narzędzie upełnomocniania (empowerment); 4. Jonas Ruškus, Darius Gerulaitis: Empowerment rodziców uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w procesie edukacyjnym. Przykład badania w działaniu na Litwie; 5. Lewis Williams, Ronald Labonte, Mike O’Brien: Upełnomocniające działanie społeczne poprzez tworzenie narracji kultury i tożsamości; 6. Lewis Williams: Posłowie: narracje tożsamości i kultury to za mało. Dlaczego praktyka empowerment potrzebuje pogłębienia w xxi wieku; 7. Część druga: Od badań do praktyki empowerment; 1. Katarzyna Gajek: Diagnoza doświadczeń przemocy na podstawie narracji autobiograficznej. Rekomendacje dla orientowania działań upełnomocniających; 2. Izabela Kamińska: Doświadczenia biograficzne osób chorych psychicznie a proces upełnomocnienia; 3. Gedas Malinauskas: Upełnomocnienie czy nieuprawniona ingerencja? O rekonstruowaniu narracji w badaniach z zakresu pracy socjalnej; 4. Anita Gulczynska: Koncepcja upełnomocnienia (empowerment) młodzieży z sąsiedztw społecznie niejednorodnych; 5. Małgorzata Kostrzyńska: Empowerment w pracy z bezdomnymi. (re)konstrukcja z perspektywy badania społecznie zaangażowanego; 6. Anna Jarkiewicz: Empowerment pracy socjalnej z osobami „zaburzonymi psychicznie”?. [G]